Wezbrały górskie potoki,
ptakami rozśpiewał się las,
w młodej zieleni gór stoki
a Ciebie już nie ma wśród nas!?
Mgła z żalu włosy rozwiała,
nad łąką w kwiatów kobiercach;
czy zniosą pustkę rozłąki
nasze rozdarte serca?
Comments are closed.
